Speculeren of beleggen

Korte versus lange termijn

Burton Malkiel is de auteur van de wereldwijde bestseller A Random Walk Down Wall Street, voor het eerst gepubliceerd in 1973, waarvan meer dan 1,5 miljoen exemplaren zijn verkocht. Hij zegt het volgende over het verschil tussen speculeren en beleggen: ‘Ik zie ‘investing’ als het kopen van effecten teneinde redelijk voorspelbare inkomsten te realiseren in de vorm van dividenden en koerswinsten op de lange termijn.’ ‘Speculation’ is volgens hem effecten kopen in de hoop winst te maken op korte termijn. Onder korte termijn verstaat hij de komende dagen of weken, onder lange termijn de komende jaren of decennia.

Speculeren

Beleggen voor de korte termijn is dus speculeren volgens Malkiel. Dit sluit naadloos aan bij de wetenschap dat koersen op de korte termijn niet of nauwelijks te voorspellen zijn. Je kunt beleggen voor de korte termijn dus zien als gokken. Actieve beleggers wagen graag een gokje op de beurs in de hoop zo ‘een ritje’ te maken. Maar de kans dat het ritje naar boven gaat is ongeveer even groot als de kans dat het bergafwaarts gaat. Actief beleggen is een soort gokverslaving, een hobby die geld kost.

Beleggen

‘Investing’, dus beleggen voor de lange termijn, werkt essentieel anders. Rendementen op de lange termijn zijn namelijk redelijk te voorspellen. Tenminste, als we aannemen dat historische rendementen een gids zijn voor de toekomst. De kans dat een breed gespreide aandelenbelegging na tien jaar een negatief rendement heeft opgeleverd, is klein. Hoe langer de belegging wordt aangehouden, hoe groter de kans dat het rendement het historisch gemiddelde aandelenrendement van 8% benadert. Ofwel: hoe langer de belegging wordt aangehouden, des te kleiner is het gokelement. Het risico van het bezit van effecten vermindert in de tijd. In het jargon heet dit ‘time diversification’. Jeremy Siegel schreef er een toonaangevend boek over met de titel Stocks for the Long Run.

De visie van Meesman

Meesman gaat er, net als Siegel, van uit dat het rendement van een breed gespreide belegging in aandelen in de loop der jaren tendeert naar het historisch gemiddelde van 8% per jaar (reversion to the mean). In de eerste jaren kan het behaalde rendement hier wel sterk van afwijken. Dit heet risico. Op de lange termijn bewegen de rendementen echter naar dit historisch gemiddelde. Jonge mensen die voor hun pensioen sparen, raden we aan om veel in aandelen te beleggen, want dit geeft de meeste kans op een goed pensioen. Mensen die hun geld de komende vijf jaar nodig hebben, raden we aan om hun geld op een spaarrekening te zetten. Want ‘beleggen’ op korte termijn is gokken, zoals we gezien hebben. Tussen deze korte en lange termijn is beleggen in een combinatie van aandelen en veilige obligaties het verstandigst. De mix helt over naar veilige obligaties op de kortere termijn en naar aandelen op de langere termijn. Risico moet je kiezen in plaats van lopen.