De efficiëntie mythe

Niets is echter minder waar. Onderzoek toont duidelijk aan dat indexfondsen in alle markten beter scoren dan actief beheerde fondsen, ongeacht of die markten efficiënt zouden zijn of niet.

Wat is een efficiënte markt

Professionele beleggers maken vaak een onderscheid tussen efficiënte en inefficiënte markten. De markt voor aandelen van grote beursgenoteerde bedrijven zou efficiënt zijn omdat daar veel informatie over beschikbaar is, veel onderzoek naar wordt gedaan, veel gehandeld wordt, nieuwe informatie razendsnel in de koersen verwerkt wordt etc. In deze markten zijn zoveel beleggers actief dat het heel moeilijk is een voorsprong te behalen op de rest. Actief beleggen heeft dan weinig zin.

De markten voor aandelen van middelgrote en kleine bedrijven of bedrijven uit opkomende landen zouden daarentegen minder efficiënt zijn. Over deze bedrijven is minder informatie beschikbaar. De informatie die er wel is, is niet altijd even betrouwbaar. De bedrijven worden door minder analisten gevolgd. Er zijn minder aandelen in omloop etc. Vanwege deze ‘inefficiënties’ zou een actieve belegger die zich goed verdiept in deze bedrijven wel een beter rendement dan anderen kunnen behalen.

Theorie klopt niet in praktijk

Een aardige theorie die ogenschijnlijk best aannemelijk lijkt. In de praktijk blijkt het echter niet te kloppen. De prestaties van actief beheerde beleggingsfondsen zijn vaak onderzocht, zowel in efficiënte als in minder efficiënte markten. En de conclusies zijn steeds hetzelfde: in alle markten blijft de overgrote meerderheid van de actief beheerde fondsen achter bij de index, ongeacht de mate van efficiëntie.

80% schiet tekort

Zo laat een onderzoek van fondsbeheerder Vanguard naar alle (in de VS gevestigde) beleggingsfondsen zien dat in de tien jaar tot en met eind 2013 meer dan 80% van de fondsen die in aandelen van grote ondernemingen beleggen achterbleven bij de door hun gevolgde index. Voor de fondsen die in aandelen van middelgrote bedrijven beleggen was dat percentage iets hoger. Voor fondsen die in aandelen van kleine bedrijven beleggen was het circa 65%. En voor opkomende landen was het ongeveer 75%.

Een ‘rode haring’

De belangrijkste reden dat de meeste actief beheerde beleggingsfondsen bij de index achterblijven is dat beurskoersen niet of nauwelijks te voorspellen zijn, waardoor kosten uiteindelijk het verschil maken tussen een goed rendement en een slecht rendement. En indexfondsen hebben veel lagere kosten dan actief beheerde fondsen. Dit geldt in alle markten, efficiënt of niet. Het argument over de efficiëntie van markten is wat in het Engels een ‘red herring’ heet. Een poging de aandacht af te leiden van wat er echt toe doet.